Chrzanów, ul. Piłsudskiego 2
Projekt: 1994 – 1995
Realizacja: 1995 – 1996

Samonośna, szklana ściana hallu, luźno podparta na systemie stężonych prętami słupków, głowic konstrukcyjnych podpór. a nawet aparaty telefoniczne, zawieszone na szklanych taflach zadziwiają pomysłowością i niechęcią do stosowania katalogowych technologii. Cały obiekt tchnie antykomercjalizmem, który dziś nie tylko w Polsce należy do rzadko wyrażanych w architekturze wartości. Za nowoczesną formą odnaleźć można niezwykle tradycyjną myśl – wiarę w moc rzemiosła budowlanego, którego istnienie chętnie się kwestionuje. Autorzy przebudowy od szeregu realizacji współpracują z ekipą wytrawnych wykonawców nietypowych konstrukcji stalowych, co pozwala im na swobodę w projektowaniu i poszukiwaniu nowych rozwiązań. Za sprawą prowokacyjnego wyglądu chrzanowska poczta ożywia scenerię spektaklu miejskiej ulicy.

Pomalowane w jaskrawych kolorach elementy przyciągają uwagę przechodniów. Zamknięci w jasno oświetlonej szklanej klatce interesanci stają się aktorami – dobrowolnymi więźniami architektury. Akt nadania listu czy rozmowy telefonicznej, dzięki wyszukanej scenografii, staje się mikrowydarzeniem publicznym w skali niedużego miasta. Z pozbawionego jakiegokolwiek wyrazu miejsca stworzono metaforę komunikacji – otwartości, pokonywania barier i przestrzeni.

Grzegorz Stiasny
ARCHITEKTURA 12/1996