Katowice, ul. Kościuszki 94
Projekt: 1995 – 1997
Realizacja: 1997

Finezyjnym, unikatowym w Polsce rozwiązaniem technicznym jest konstrukcja szklanej fasady salonu wystawowego, w której samonośne, umocowane bez użycia szprosów tafle szkła utrzymywane są w pionie poprzez dwie napięte stalowe liny z systemem przemyślnych rozpórek stabilizujących. Fasada zredukowana została w ten sposób do formy niemal niewidzocznej membrany – do tego stopnia, że konieczne stało się odgrodzenie jej z zewnątrz i od środka barierkami, zabezpieczającymi roztargnionych klientów przed wjechaniem nowym autem w szklaną ścianę.

Jednak w rozwiązaniach poszczególnych detali projektanci w bardzo indywidualny sposób adaptują idee wypracowane przez zaawansowane technologie budowlane krajów bogatszych w zasoby i kulturę techniczną – takie jak samonośne szklane ściany, systemy wyszukanych konstruckji stalowych, czy idee przezroczystości architektury. W widoczny sposób nie wzbraniają się też przed używaniem powszechnych w użyciu materiałów i oszczędnie dozowanych elementach wykończeniowych. Są to być może początki architektury nomadycznej – lekkiej, pięknej, użytecznej przez lat dziesięć, niezbyt kosztownej, szybkiej do zbudowania i łatwej do rozbiórki oraz utylizacji.

Grzegorz Stiasny
ARCHITEKTURA 12/1996