Katowice
1989 – 1990

W roku 1988 pojawił się temat rozbudowy ASP w Katowicach na działce za przedwojennym kasynem oficerskim przy ulicy Raciborskiej, którego autorem był Leon Dietz d’Arma. Projekt modernistycznego obiektu powstawał w latach 30-tych ubiegłego stulecia, a kasyno oddano do użytku w maju 1939 roku. Projekt rozpoczęty został wnikliwym studium funkcji przyszłego budynku. Ze względu na jego unikatowość, brak jakichkolwiek dostępnych wytycznych projektowych dotyczących uczelni artystycznych, szczególnego profilu Szkoły ze specyficznym zestawem pracowni, autorzy projektu opracowali indywidualny program funkcjonalny katowickiej filii krakowskiej ASP – jej zamiejscowego Wydziału Grafiki w ścisłej współpracy ze wszystkimi dydaktykami Akademii. Powstał, sygnowany przez profesorów, szefów wszystkich pracowni autorski program funkcjonalny przyszłej Szkoły, jako kompleksowy projekt modernizacji historycznej części i jej rozbudowy w estetyce z nią współgrającej. W nowej części Akademii oprócz pracowni malarstwa, grafiki i rzeźby, ulokowana została stała galeria ekspozycyjna połączona z wewnętrznym, wielofunkcyjnym i otwartym na wszystkie kondygnacje przekrytym szklano-stalowym dachem dziedzińcem pozwalającym na organizację wystaw, przeglądów sztuki, działań przestrzennych udostępnianych szerszemu gronu uczestników. Po sfinalizowaniu projektu radość jednak trwała krótko. Przełomowe zmiany polityczne roku 1989, tak przez wszystkich oczekiwane i entuzjastycznie przyjmowane, dla projektu okazały się zabójcze. Odwiedzająca wtedy uczelnię pani minister Izabella Cywińska, wspaniała reżyserka teatralna i filmowa, po wyrażeniu zachwytu nad projektem stwierdziła, że ówczesny budżet państwa niestety jest tak napięty i niepewny, że Ministerstwo Kultury nie będzie w stanie partycypować w kosztach jego realizacji. I to był koniec.